กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/1087
ระเบียนเมทาดาทาแบบเต็ม
ฟิลด์ DC ค่าภาษา
dc.contributor.authorศศิวุฑฒิ์ วงษ์มณฑา
dc.contributor.otherมหาวิทยาลัยบูรพา. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
dc.date.accessioned2019-03-25T09:01:15Z
dc.date.available2019-03-25T09:01:15Z
dc.date.issued2556
dc.identifier.urihttp://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/1087
dc.description.abstractงานวิจัยนี้ใช้ข้อมูลการสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนในปี พ.ศ. 2552 เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเงินส่งกลับของแรงงานกับรายจ่ายครัวเรือนในประเทศไทย รายการค่าใช้จ่ายแบ่งเป็น 8 หมวด ประกอบด้วย ที่อยู่อาศัย สินค้าบริโภค อาหาร บริการ สุขภาพ การศึกษา เครื่องดื่ม แอลกอฮอล์และยาสูบ และอื่น ๆ การศึกษานี้ประยุกต์ใช้วิธี Two-stage least squares และแบบจำลอง Tobit ในการประมาณค่าสมการ Engel’s curves เพื่อทดสอบความแตกต่างของการศึกษา พบว่า ครัวเรือนที่ได้รับเงินส่งกลับกับครัวเรือนที่ไม่ได้รับเงินส่งกลับ ผลการศึกษา พบว่า ครัวเรือนที่ได้รับเงินส่งกลับมีค่าใข้ต่ายอาหารและรายจ่ายการลงทุน ได้แก่ ที่อยู่อาศัย สุขภาพ และการศึกษา สูงกว่าและมีสัดส่วนค่าใช้จ่ายสำหรับสินค้าบริโภคอื่น ๆ ที่ไม่ใช่อาหารต่ำกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับครัวเรือนที่ไม่ได้รับเงินส่งกลับth_TH
dc.description.sponsorshipโครงการนี้ได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากเงินรายได้ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาen
dc.language.isothth_TH
dc.publisherคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาth_TH
dc.subjectค่าใช้จ่ายครัวเรือนth_TH
dc.subjectพฤติกรรมการใช้จ่ายth_TH
dc.subjectแรงงานth_TH
dc.titleผลของเงินส่งกลับของแรงงานต่อรายจ่ายครัวเรือนในประเทศไทยth_TH
dc.typeResearchth_TH
dc.year2556
dc.description.abstractalternativeThis study uses the 2009 Socioeconomic Survey (SES) to investigate the relationship between remittances and household expenditure in Thailand. Eight main expenditure categories are analyzed: housing, consumer and durable goods, food consumption, services, health care, education, alcoholic beverages and tobacco, and others. The two-stage least squares and Tobit models are applied to estimate empirical Engel’s curves, and to test difference in the pattern of household expenditure between households receiving remittances and household receiving no remittances. The main results show that households receiving remittance spend more on food consumption and investment goods, including housing, health care, and education, and spend less on non-food consumption, than those receiving no remittancesen
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:รายงานการวิจัย (Research Reports)

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม ขนาดรูปแบบ 
2566_097.pdf1.84 MBAdobe PDFดู/เปิด


รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น