ผลของการฝึกบนบกที่มีต่อสมรรถภาพทางกายความสามารถในการว่ายน้ำและฮอร์โมน IGF-I ในนักกีฬาว่ายน้ำเยาวชน

Abstract

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมการฝึกบนบกและศึกษาผลการฝึกบนบกที่มีต่อสมรรถภาพทางกายความสามารถในการว่ายน้ำ สภาพโภชนาการและระดับฮอร์โมน IGF-I ในนักกีฬาว่ายน้ำเยาวชน กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักกีฬาว่ายน้ำสโมสรว่ายน้ำ โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา อายุ 9-15 ปี เพศชาย จำนวน 11 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 6 คน และกลุ่มควบคุม 5 คน ด้วยวิธีการจับคู่ (Matchpair) แล้วสุ่มอย่างง่ายด้วยวิธีจับฉลากกลุ่มทดลองทำการฝึกบนบกร่วมกับการฝึกว่ายน้ำ เป็นเวลา 12 สัปดาห์ ขณะที่กลุ่มควบคุมฝึกว่ายน้ำตามโปรแกรมของสโมสรตามปกติทำการเก็บข้อมูลสมรรถภาพทางกาย ความสามารถในการว่ายน้ำ และสภาพโภชนาการก่อน และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4, 8 และ 12 และตรวจวัดระดับฮอร์โมน IGF-I ก่อน และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 12วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ Friedman test, Wilcoxon signed ranks test และ Mann-Whitney U test ผลการวิจัยพบว่า 1) โปรแกรมการฝึกบนบกทำการฝึกครั้งละ 6 ท่าแต่ละท่าทำ 10-14 ครั้ง/ เซท จำนวน 3 เซท สัปดาห์ละ 2วัน ระยะเวลารวม 12 สัปดาห์ 2) สมรรถภาพทางกายด้านน้ำหนักตัว ส่วนสูง ความกว้างของช่วงแขน มวลกล้ามเนื้อและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อของกลุ่มทดลองหลังการฝึก 12 สัปดาห์มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติส่วนเส้นรอบวงต้นแขน เปอร์เซนต์ไขมัน และมวลไขมัน พบว่า ไม่แตกต่างกับก่อนการฝึก 3)ความสามารถในการว่ายน้ำ ด้านเวลาในการว่ายน้ำ ท่าฟรีสไตล์ 100 เมตร ของกลุ่มทดลองหลังการฝึก 12 สัปดาห์ พบว่า มีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติส่วนความสามารถในการว่ายน้ำเชิงแอโรบิก (Critical swim speed) และแอนแอโรบิก (Anaerobiccriticalvelocity) พบว่า ไม่แตกต่างกับก่อนการฝึก 4) สภาพโภชนาการด้านพลังงานพื้นฐานของร่างกาย (BMR) พลังงานรวมที่ร่างกายใช้ต่อวัน (TDEE) และวิตามิน B12 ของกลุ่มทดลองหลังการฝึก 12 สัปดาห์มีค่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 5) ระดับฮอร์โมน IGF-I ของกลุ่มทดลองก่อน และหลังการฝึก 12 สัปดาห์ พบว่า ไม่แตกต่างกัน 6) สมรรถภาพทางกายความสามารถในการว่ายน้ำ และระดับฮอร์โมน IGF-I ระหว่างกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมก่อนและหลังการฝึก 12 สัปดาห์ พบว่า ไม่แตกต่างกัน ส่วนการบริโภคแคลเซียม และวิตามิน C หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 12 พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ