Abstract:
การตั้งครรภ์วัยรุ่นเป็นปัญหาที่สำคัญทางสาธารณสุข ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกในครรภ์การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบหาความสัมพันธ์เชิงทำนายมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรักใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกและปัจจัยทำนายความรักใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างเป็นหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นที่มารับบริการฝากครรภ์ที่แผนกฝากครรภ์โรงพยาบาลชลบุรีและโรงพยาบาลบางละมุงระหว่างเดือนกรกฎาคม ถึง เดือนกันยายน พ.ศ. 2562 จำนวน 170 รายเครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและข้อมูลทางสูติศาสตร์ แบบสอบถามความรักใคร่ผูกพันที่หญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นไทยมีต่อทารกในครรภ์แบบสอบถามสัมพันธภาพระหว่างคู่สมรส แบบสอบถามการถูกกระทำ รุนแรงจากคู่สมรส และแบบสอบถามการสนับสนุนทางสังคม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .94, .87, .93 และ .82 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบนำเข้า ผลการวิจัย พบว่า หญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นมีความรักใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกระดับดีปัจจัยที่สามารถทำนายความรักใคร่ผูก พันระหว่างมารดาและทารกในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ สัมพันธภาพระหว่างคู่สมรส (β = .163) การวางแผน การตั้งครรภ์ (β = .191) ประสบการณ์การถูกกระทำรุนแรงจากคู่สมรส (β = .310) อายุครรภ์ (β = .204) และการสนับสนุนทางสังคม (β = .321) โดยปัจจัยทั้งสามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของความรักใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นได้ร้อยละ 37.9อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (F (5, 164) = 20.046, p< .001) ผลการวิจัยนี้สามารถใช้เป็นแนวทางในการพัฒนารูปแบบการพยาบาลเพื่อส่งเสริมความรักใคร่ผูกพันระหว่างมารดาและทารกในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่นให้ดียิ่งขึ้นได้
