Abstract:
การวิจัยเรื่องแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรในสังกัดกองบังคับการตำรวจนครบาล 5 กองบัญชาการตำรวจนครบาล เป็นการวิจัยเชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ เพื่อศึกษาผลของปัจจัยส่วนบุคคลที่มีต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจในการปฏิบัติงานกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ เจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรในสังกัดกองบังคับการตำรวจนครบาล 5 กองบัญชาการตำรวจนครบาล จำนวน 255 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามข้อมูลที่รวบรวมได้ถูกนำมาวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ประกอบด้วย สถิติเชิงบรรยาย ได้แก่ ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ สมมติฐานใช้สถิติ t-Test, One-way ANOVA และ Pearson Correlation ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่าง ส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 41-50 ปี มีการศึกษาในระดับปริญญาตรีมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนไม่ถึง 15,000 บาท มีระดับชั้นยศประทวนและมีอายุราชการ 10– 15 ปี กลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นต่อปัจจัยจูงใจโดยภาพรวมอยู่ในระดับไม่แน่ใจกลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นต่อปัจจัยค้ำจุน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากกลุ่มตัวอย่างมีแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลางผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรที่มีระดับการศึกษาระดับชั้นยศและอายุราชการแตกต่างกัน มีแรงจูงใจในการปฏิบัติงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนมีความสัมพันธ์กับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ที่ตำรวจจราจรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
