ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์ในผู้เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังชาย อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี

Abstract

การดื่มแอลกอฮอลส์ ส่งผลให้ผู้เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังชายมีอาการของโรครุนแรงขึ้น และอาจมีภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้น การวิจัยเชิงพรรณาหาความสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์และปัจจัยมีความสัมพันธ์กับความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอลข์องผู้ที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังชายกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือผู้ป่วยชายที่เป็นโรคเบาหวานและ/ หรือโรคความดันโลหิตสูง ในอำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี จำนวน 93 คน ได้มาจากการเลือกแบบกลุ่ม เก็บข้อมูลระหว่างเดือนสิงหาคม-ธันวาคม พ.ศ. 2559 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์ปลายปิดเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป พฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์ ความมั่นใจในการหลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์ทัศนคติต่อการเลิกดื่มแอลกอฮอล์แรงสนับสนุนทางสังคมในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์และความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติสหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความตั้งใจที่จะเลิกดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในระดับค่อนข้างสูง ปัจจัยที่มีความสัมพันกับความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ ได้แก่ ความมั่นใจตนเองในการหลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์ (r= .62, p < .001) แรงสนับสนุนทางสังคมในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์ (r = .25, p< .02) การดื่มแอลกอฮอล์ของบุคคลใกล้ชิด (r= -.31, p < .01) ส่วนการศึกษาระยะเวลาที่ป่วยเป็นโรคทัศนคติต่อการเลิกดื่ม และรายได้ไม่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการศึกษาที่ได้อาจนำมาใช้เป็นแนวทางให้บุคลากรสาธารณสุขพัฒนาโปรแกรม ส่งเสริมความตั้งใจในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์โดยมุ่งเน้นการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนในการเลิกดื่มแอลกอฮอล์ร่วมกับการช่วยเหลือจากครอบครัวเพื่อน และบุคลากรสาธารณสุข เพื่อให้ผู้เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังชาย สามารถลดหรือเลิกการดื่มแอลกอฮอล์ เพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น