Abstract:
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลเมือง แสนสุข อําเภอเมือง จังหวัดชลบุรีและเพื่อเปรียบเทียบแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลเมืองแสนสุข จําแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา ระดับรายได้ ตําแหน่งงาน อายุราชการ ที่มีความแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ พนักงานส่วนท้องถิ่นเขตอําเภอเมือง จังหวัดชลบุรี จํานวน 210 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า (Rating scale) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ อัตราส่วนร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation, SD) ใช้สถิติการทดสอบค่าที (t – Test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA) เมื่อพบความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญจึงทําการวิเคราะห์ความแตกต่างรายคู่โดยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheff”s Method) ผลการวิจัยปรากฏดังนี้ แรงจูงใจที่มีผลต่อการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลเมืองแสนสุข อําเภอเมือง จังหวัดชลบุรี โดยรวมและรายข้ออยู่ในระดับสูง โดยเรียงลําดับจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อย 3 อันดับแรก ได้แก่ ด้านความสําเร็จ ด้านลักษณะของงานที่ปฏิบัติ และด้านนโยบายและการบริหาร ส่วนอันดับสุดท้ายได้แก่ ด้านเงินเดือนและผลประโยชน์เกื้อกูล และเมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลเมืองแสนสุข อําเภอเมือง จังหวัดชลบุรี จําแนกตามอายุ ระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือน ตําแหน่งงาน พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้น เพศ และระยะเวลาในการรับราชการ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะ พบว่า ด้านเงินเดือนและผลประโยชน์เกื้อกูล ซึ่งมีระดับแรงจูงใจน้อยที่สุด ดังนั้น รัฐหรือ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรกําหนดนโยบายให้ชัดเจน เกี่ยวกับเรื่องสวัสดิการประโยชน์เกื้อกูลและเงินตอบแทน เพื่อเป็นการสร้างขวัญและกําลังใจในการปฏิบัติงานด้านความก้าวหน้าในหน้าที่ แนวทางการจัดทําแผนงาน นโยบายเกี่ยวกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานเทศบาลเมืองแสนสุข อําเภอเมือง จังหวัดชลบุรี โดยเน้น เรื่องระบบสวัสดิการประโยชน์เกื้อกูลและเงินตอบแทนลักษณะต่าง ๆ ที่ได้รับ และควรมีการศึกษาเกี่ยวกับเรื่อง รายได้ที่บุคลากรที่ปฏิบัติงานได้รับจากการปฏิบัติงาน สวัสดิการและประโยชน์ตอบแทนอื่นๆ เพื่อปรับปรุงให้ พอเพียงแก่การดํารงชีพในปัจจุบันและเทียบเคียงกับองค์กรอื่น โดยให้เหมาะสมกับสภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน
