การพัฒนาทักษะการสื่อสารด้านเพศของพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาววัยรุ่นโดยใช้การปรึกษาทฤษฎีกลยุทธ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการพัฒนาทักษะการสื่อสารเรื่องเพศ ของพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาววัยรุ่นโดยใช้การปรึกษาทฤษฎีกลยุทธ์ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาววัยรุ่นที่อาศัยและทำงานอยู่ในจังหวัดชลบุรี จำนวน 10 คน โดยผู้วิจัยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงโดยความสมัครใจ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดทักษะการสื่อสารเรื่องเพศ และโปรแกรมการปรึกษาทฤษฎีกลยุทธ์ จำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 60 นาที โดยใช้แบบแผนการวิจัยเชิงทดลององค์ประกอบเดียวแบบวัดซ้ำ แบ่งการทดลองออกเป็น 3 ระยะ คือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่มและหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่มและทดสอบความแตกต่างรายคู่แบบนิวแมน-คูลส์ ผลการศึกษาพบว่า พ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาววัยรุ่นมีคะแนนเฉลี่ยทักษะการสื่อสารเรื่องเพศในระยะหลัง การทดลองและระยะติดตามผล สูงกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และระยะติดตามผลสูงกว่าระยะหลังการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05