Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศของนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสงขลา ซึ่งได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยด้านการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสงขลา โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียในแหล่งท่องเที่ยว จังหวัดสงขลา จำนวนทั้งสิ้น 400 ชุด และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน รวมทั้งสถิติเชิงอนุมาน เพื่อทดสอบสมมติฐานการวิจัย ได้แก่ ค่า t-test, F-test และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง คิดเป็นร้อยละ 54.00 รองลงมาเป็นเพศ ชาย คิดเป็นร้อยละ 46.00 ซึ่งมีอายุ 26-35 ปี คิดเป็นร้อยละ 47.00 มีการศึกษาปริญญาตรีหรือสูงกว่าคิดเป็นร้อยละ 43.80 มีอาชีพเป็นนักเรียน-นักศึกษา คิดเป็นร้อยละ 31.20 มีรายได้ประจำต่อเดือนระหว่าง 3,001-4,000 ริงกิต คิดเป็นร้อยละ 35.20และมีช่องทางการรับสื่อผ่านทางสื่อบุคคล คิดเป็นร้อยละ 45.80 นอกจากนี้ยังพบว่า ระดับความคิดเห็นต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศของนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสงขลา โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 3.89 คืออยู่ในระดับมากและรายด้าน คือ ด้านพื้นที่ ด้านการจัดการ ด้านกิจกรรมและกระบวนการ และด้านการมีส่วนร่วม อยู่ในระดับมาก ทั้งนี้ยังพบอีกว่าปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ ระดับการศึกษาและช่องทางการรับสื่อที่แตกต่างกันมีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสงขลาแตกต่างกัน นอกจากนี้เมื่อจำแนกตามปัจจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จะพบว่า ปัจจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศด้านการมีส่วนร่วมมีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศมากที่สุด ดังนั้นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศของนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซีย ในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสงขลา คือ ปัจจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศด้านการมีส่วนร่วม ประกอบด้วย ประโยชน์ต่อชุมชนท้องถิ่นในทางเศรษฐกิจและการกระจายรายได้ รองลงมาการรวมกลุ่มของประชาชน ในท้องถิ่นในการบริหารการจัดการท่องเที่ยว และการมีส่วนร่วมของประชาชนในท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวในการอนุรักษ์แหล่งท่องเที่ยว
