dc.contributor.advisor |
ภัทรี ฟรีสตัด |
|
dc.contributor.author |
วรัญญา เยาวรัตน์ ลี |
|
dc.contributor.other |
มหาวิทยาลัยบูรพา. วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ |
|
dc.date.accessioned |
2023-05-12T02:37:23Z |
|
dc.date.available |
2023-05-12T02:37:23Z |
|
dc.date.issued |
2560 |
|
dc.identifier.uri |
https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/6218 |
|
dc.description |
ดุษฎีนิพนธ์ (ปร.ด.)--มหาวิทยาลัยบูรพา, 2560 |
|
dc.description.abstract |
ดุษฎีนิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยสาเหตุที่ส่งอิทธิพลต่อการพัฒนาเพื่อความอยู่รอดขององค์การธุรกิจในประเทศไทยจากกลุ่มตัวอย่างเป็นบริษัทจํากัดที่มีอายุในการดําเนินกิจการไม่น้อยกว่า 20 ปี จํานวน 484 บริษัท ใช้วิธีการเก็บตัวอย่างโดยอ้างอิงฐานข้อมูล จากหนังสือ Special Issue Business Top 1000 Companies โดยเก็บข้อมูลจากตัวแทนที่เป็นผู้บริหาร ระดับสูง ปัจจัยที่ใช้ในการศึกษาโมเดลสมการโครงสร้างประกอบด้วย 5 ปัจจัย ได้แก่ ภาวะผู้นําการบริหารจัดการ การจัดการความรู้องค์การสมรรถนะสูง และความอยู่รอดขององค์การ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงปริมาณเครื่องมือเป็นแบบสอบถามเชิงความเห็นแบบประมาณค่าการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสถิติทางสังคมศาสตร์โดยใช้สถิติเชิงพรรณาและสถิติเชิงอนุมาณ ด้วยโปรแกรมทางคอมพิวเตอร์และโปรแกรมวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างเชิงเส้นเพื่อการนําเสนอปัจจัยสาเหตุที่สามารถส่งอิทธิพลต่อความอยู่รอดขององค์การ ผลของการวิจัย พบว่า โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยสาเหตุที่ส่งอิทธิพลต่อการพัฒนา เพื่อความอยู่รอดขององค์การธุรกิจในประเทศไทย มีค่าดัชนีความสอดคล้องของโมเดลที่กลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยสามารถพิจารณาได้จากค่า 2 =151.51, df = 125, p-value= 0.054, RMSEA = 0.021, GFI = 0.971 และ AGFI = 0.946 ทั้งนี้ผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าองค์การสมรรถนะสูงและการบริหารจัดการสามารถส่งอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อความอยู่รอดขององค์การอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติเท่ากันที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง เท่ากับ 0.27 และ0.26 ตามลําดับ ส่วนการจัดการความรู้ไม่ส่งอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อความอยู่รอดขององค์การ โดยมี ค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง เท่ากับ 0.007 แต่อย่างไรก็ตามผลของการวิจัยได้พบว่า การจัดการความรู้สามารถส่งอิทธิพลต่อความอยู่รอดขององค์การในทางอ้อม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง เท่ากับ 0.02 และท้ายสุดตัวแปรทั้งหมดที่มีความสัมพันธ์กันสามารถอธิบายผลความอยู่รอดขององค์การได้ร้อยละ 23.0 |
|
dc.language.iso |
th |
|
dc.publisher |
วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา |
|
dc.rights |
มหาวิทยาลัยบูรพา |
|
dc.subject |
องค์กร -- การบริหาร |
|
dc.subject |
องค์กรธุรกิจ |
|
dc.subject |
มหาวิทยาลัยบูรพา -- สาขาวิชาการพัฒนาองค์การและการจัดการสมถรรนะของมนุษย์ |
|
dc.title |
ปัจจัยสาเหตุที่ส่งอิทธิพลต่อการพัฒนาเพื่อความอยู่รอดขององค์การธุรกิจในประเทศไทย |
|
dc.title.alternative |
Cusl fctorsinfluencing development of orgniztionl survivl for compnies listed in thilnd |
|
dc.type |
วิทยานิพนธ์/ Thesis |
|
dc.description.abstractalternative |
This dissertation aims to study the factors that influence development for the survival of business organizations in Thailand. Sample populations are 484 Companies Limited which have been operating in Thailand for not less than 20 years. Using a sample size with the source of Business Top 1000. (2015-2016): Sustainable Development Strategies. The CEO Spectrum, Special Issue, a random with systematic samplingby collecting data from representatives of the companies executive management, the five factors used in the ‘Structural Equation Model’ are Leadership, Management, Knowledge Management, High Performance Organization and Organization Survival. The Survival of the organization is evaluated by using the means of a quantitative research tool as a questionnaire and related comments. Data analysis, using statistics for Social Science by Descriptive statistic and Inferential statistics with Computer Program and Linear Structural Equation Model Analysis Program present the causal factors that can influence the survival of the organization. The results of the research showed the structural equation model causal factors that influence the development for the survival of business organizations in Thailand. The consistency of an index model that blends in with the empirical data can be seenfrom x² = 151.51, df = 125, p-value = 0.054, RMSEA = 0.021, GFI = 0.971 and AGFI = 0.946. The results of the analysis show that High Performance Organization and Management can directly influence the positive performance towards the survival of the organization with a statistical significance at 0.01 with a path coefficient equal to 0.27 and 0.26 accordingly, whereas knowledge management does not have direct positive influence to the survival of the organization with a path coefficient equal to 0.007. However, the results of the research also showed that knowledge management has an indirect influence on the survival of the organization with a statistically significant level of0.05 and a coefficient path equal to 0.02 and lastly all the variables are interrelated and can explain the survival of the organization at 23 percent. |
|
dc.degree.level |
ปริญญาเอก |
|
dc.degree.discipline |
การพัฒนาองค์การและการจัดการสมถรรนะของมนุษย์ |
|
dc.degree.name |
ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต |
|
dc.degree.grantor |
มหาวิทยาลัยบูรพา |
|