dc.contributor.author |
สมชาย เดชะพรหมพันธุ์ |
|
dc.contributor.other |
มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ |
|
dc.date.accessioned |
2019-03-25T08:51:57Z |
|
dc.date.available |
2019-03-25T08:51:57Z |
|
dc.date.issued |
2530 |
|
dc.identifier.uri |
http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/559 |
|
dc.description.abstract |
การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบภาวะของที่อยู่อาศัยผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองจันทบุรี ระยอง และพัทยา ในด้านทำเลที่ตั้งและรูปแบบการกระจาย การก่อตัว การขยายตัวและแนวโน้มทางการขยายตัว ภูมิลำเนาเดิมของผู้มีรายได้น้อยและรูปแบบของการอพยพเข้าสู่ชุมชนเมืองทั้งสาม สถานภาพทางครอบครัว ลักษระของอาคารบ้านเรือน แรงจูงใจที่ชักนำให้มีการตั้งถิ่นฐานในตำแหน่งนั้น ๆ และปัญหาที่เกิดกับชุมชนที่อยู่อาศัยผู้มีรายได้น้อย
วิธีการศึกษาข้อมูลได้จากเอกสาร ภาพถ่ายทางอาการ และการสัมภาษณ์ภาคสนาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการทางสถิติ ค่าร้อยละ กราฟ หาแนวโน้มโดยสมการ Exponential และวิธีการทางแผนที่
ผลการศึกษา
1. ผู้มีรายได้น้อยในทั้งสามชุมชนเมืองนิยมเลือกทำเลที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ใกล้กับแหล่งงานที่ใหญ่ที่สุดของเมือง คือศูนย์กลางธุรกิจการค้าหลักของเมือง โดยมีรูปแบบการกระจายรายล้อม ศูนย์กลางธุรกิจการค้าหลักของเมืองบนพื้นที่ราบที่เป็นกรรมสิทธิของเอกชนมากที่สุด และมีความสะดวกในการเข้าออกน้อย
2. มีชุมชนผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองทั้งสามก่อตัวมาแล้วตั้งแต่ก่อนปี พ.ศ. 2510 มีความสอดคล้อมกันมากในด้านการขยายตัวมากในช่วงระยะเวลาระหว่างปี 2525-2529 ซึ่งเป้นช่วงเริ่มโครงการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออก คาดว่าในช่วงระยะเวลาระหว่างปี 2530-2534 จะมีการเพิ่มจำนวนที่อยู่อาศัยผู้มีรายได้น้อยอีก 1 เท่าตัวของจำนวนในปี พ.ศ. 2525-2529
3. ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองทั้งสาม เป็นผู้มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในจังหวัดเดียวกันกับชุมชนเมืองที่ทำการศึกษา และชุมชนเมืองทั้งสามสามารถดึงดูดผู้มีรายได้น้อยจากจังหวัดอื่น ๆ ได้มากถึงประมาณครึ่งหนึ่ง ผู้มีรายได้น้อยมีภูมิลำเนาเดิมจากภาคต่าง ๆ (เรียงลำดับตามจำนวน) คือ ภาคตะวันออก ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือ และภาคใต้ มีความแตกต่างกันในความนิยมของผู้มีรายได้น้อยจากภาคต่าง ๆ ที่มุ่งเข้าสู่ชุมชนเมืองทั้งสาม และเป็นการอพยพของผู้ที่มีประสบการณ์เป็นชาวเมืองเข้าสู่ชุมชนเมืองทั้งสามมากกว่าผู้ที่มีประสบการณ์จากชาวชนบท
4. หัวหน้าครอบครัวของผู้มีรายได้น้อยในทั้งสามชุมชนเมืองมีความสอดคล้องกันดังนี้ ผู้มีรายได้น้อยส่วนใหญ่มีอายุมากกว่า 40 ปีขึ้นไป มีวุฒิทางการศึกษาระดับประถมศึกษาปีที่ 4 มีอาชีพรับจ้างแรงงาน มีขนาดของครอบครัวงเป็นขนาดกลางขึ้นไปและรายได้ต่อเดือนนั้นผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองพัทยาและจันทบุรีมีรายได้มากกว่าผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองระยองประมาณเดือนระ 1,000 บาท
5.
6.
7.ผู้มีรายได้น้อยในทั้งสามชุมชนเมือง มีปัญหาการขาดแคลน |
|
dc.language.iso |
th |
th_TH |
dc.publisher |
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา |
th_TH |
dc.subject |
คนจน - - ที่อยู่อาศัย - - จันทบุรี |
th_TH |
dc.subject |
คนจน - - ที่อยู่อาศัย - - พัทยา |
th_TH |
dc.subject |
คนจน - - ที่อยู่อาศัย - - ระยอง |
th_TH |
dc.subject |
ที่อยู่อาศัย - - ไทย (ชายฝั่งทะเลตะวันออก) |
th_TH |
dc.subject |
สาขาสังคมวิทยา |
th_TH |
dc.title |
การศึกษาเปรียบเทียบ ที่อยู่อาศัยผู้มีรายได้น้อยในชุมชนเมืองชายฝั่งทะเลตะวันออก: จันทบุรี ระยอง และพัทยา |
th_TH |
dc.title.alternative |
Comparative study of low income residential in eastern sea shore cities : chanthaburi, Rayong and Pattaya |
en |
dc.type |
Research |
|
dc.year |
2530 |
|