การประเมินความเสียหายของอุโมงค์รถไฟในประเทศไทย

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการสำรวจความเสียหายของอุโมงค์รถไฟที่ผ่านหุบเขาทั้ง 7 แห่งของประเทศไทยได้แก่ อุโมงค์ปางตูบขอบ อุโมงค์เขาพลึง อุโมงค์ห้วยแม่ลาน อุโมงค์ขุนตาน อุโมงค์พระพุทธฉาย อุโมงค์เขาพังเหย และอุโมงค์ช่องเขา การสำรวจความเสียหายใช้หลักการประเมินความเสียหายของฝ่ายบริหาร ขนส่งมวลชนของรัฐแมรี่แลนด์ โดยเป็นการสำรวจความเสียหายด้วยสายตา ความเสียหายหลักที่ได้ทำการสำรวจประกอบไปด้วย การสำรวจการรั่วซึมของน้ำ การแตกร้าวของคอนกรีต และการหลุดร่อนของ คอนกรีต เกณฑ์การประเมินแบ่งออกเป็น 10 ช่วง ตั้งแต่ 0 ถึง 9 โดย 9 หมายถึงโครงสร้างที่ก่อสร้าง เสร็จใหม่ ส่วน 0 หมายถึง โครงสร้างที่อยู่ในสภาพวิกฤต ทำการสำรวจและประเมินความเสียหายของ อุโมงค์ทุกๆ 25 เมตร จากนั้นทำการคำนวณค่าความเสียหายรวมของอุโมงค์ ผลการสำรวจความเสียหายของอุโมงค์เมื่อพิจารณาความเสียหายโดยรวม อุโมงค์ที่เสียหายมาก ที่สุดคือ อุโมงค์เขาพลึง โดยมีค่าความเสียหายอยู่ที่ 4.58 สามารถระบุได้ว่าเป็นอุโมงค์ที่มีสภาพแย่ถึง พอใช้ ตามมาตรฐานของฝ่ายบริหารขนส่งมวลชนของรัฐแมรี่แลนด์ และอุโมงค์ที่เสียหายน้อยที่สุดคือ อุโมงค์เขาพังเหย โดยมีค่าความเสียหายอยู่ที่ 5.84 สามารถระบุได้ว่าเป็นอุโมงค์ที่มีสภาพพอใช้ถึงดี ตามมาตรฐานของฝ่ายบริหารขนส่งมวลชนของรัฐแมรี่แลนด์ ผลจากการศึกษาวิจัยในครั้งนี้สามารถ นำไปเพื่อเป็นข้อมูลในการสำรวจความเสียหายโดยละเอียดและเพื่อประกอบในการวางแผนปรับปรุง อุโมงค์ให้มีสภาพดีขึ้นในอนาคต