การพัฒนาพืชสมุนไพรท้องถิ่นในจังหวัดจันทบุรี เพื่อยับยั้งจุลินทรีย์ก่อโรคที่สำคัญในพืช

Abstract

ฤทธิ์การต้านเชื้อราก่อโรคพืชเบื้องต้นของพืชสมุนไพรท้องถิ่นจังหวัดจันทบุรี 6 ชนิดคือ เร่วหอม (Amomum xanthioides) กระวาน (Amomum krervanh) กระทือ (Zingiber zerumbet) ชะมวง (Garcinia cowa) กลอย (Dioscorea hispida) และ ชะเนียง (Archidendron jiringa) ต่อการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ Fusarium sp. สาเหตุของโรคเหี่ยวในพืชผัก และเชื้อ Rhizoctonia sp. สาเหตุของโรคราใบติดในทุเรียน ซึ่งเป็นเหตุสำคัญที่ทาให้เกิดความเสียหายต่อผลผลิตทางเศรษฐกิจ ทำการทดลองโดยนำพืชมาบดและสกัดด้วยตัวทาละลาย คือ เฮกเซน ไดคลอโรมีเทน และเมทานอล นำสารสกัดที่ได้มาทาการทดสอบฤทธิ์การต้านการเจริญของเชื้อราโดยวิธี poisoned food technique พบว่าสารสกัดที่ระดับความเข้มข้นต่างกันมีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญของเส้นใยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยสารสกัดจากชะเนียงด้วยเฮกเซนสามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใย Fuarium sp. ได้ดีที่สุด มีเปอร์เซ็นต์การยับยั้งการเจริญเติบโต 57.88% รองลงมาคือสารสกัดจากกระวานด้วยเฮกเซน 55.05% ส่วนสารสกัดด้วยไดคลอโรมีเทนจาก ชะมวง เร่วหอม กระวาน กระทือ และกลอย สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อรา Rhizoctonia sp. ได้ดีมากเฉลี่ย 90.74, 82.67, 94.44, 99.00 และ 94.44% ตามลำดับ ที่ความเข้มข้น 10,000 ppm