แนวทางในการพัฒนาอุตสาหกรรมไมซ์เพื่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันอย่างยั่งยืนของไมซ์ซิตี้เมืองพัทยา

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาอิทธิพลของการตลาดแบบปากต่อปากทางอิเล็กทรอนิกส์ที่มีต่อศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ของพัทยา (2) ศึกษาอิทธิพลของระบบ ISO 20121 ที่มีต่อศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ของพัทยา (3) ศึกษาอิทธิพลของคุณภาพบริการที่มีต่อศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ของพัทยา (4) ศึกษาอิทธิพลของศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ของพัทยาต่อการท่องเที่ยวซ้ำ กลุ่มตัวอย่างอย่างคือ นักท่องเที่ยวกลุ่มไมซ์ที่มาท่องเที่ยวในพัทยาทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ การเก็บข้อมูลใช้การสุ่มตัวอย่างแบบไม่ใช่ความน่าจะเป็น (Non-Probability Sampling) ด้วยขนาดตัวอย่าง 400 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถาม หาผลลัพธ์ด้วยการหาค่าร้อยละ Simple Regression Analysis และ Multiple Linear Regression ผลการศึกษาพบว่า (1) การตลาดแบบปากต่อปากทางอิเล็กทรอนิกส์ (E-word of mouth) การนําเอาระบบ ISO 20121 มาใช้ และคุณภาพบริการมีอิทธิพลต่อศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้ เมืองพัทยา (2) ศักยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้เมืองพัทยามีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวซ้ำ (3) คุณภาพบริการส่งผลต่อศักกยภาพของอุตสาหกรรมไมซ์ในการรองรับการเป็นไมซ์ซิตี้เมืองพัทยามากที่สุด ตามมาด้วยการตลาดแบบปากต่อปากทางอิเล็กทรอนิกส์ และการนําเอาระบบ ISO 20121 มาใช้