Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหว กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ คนพิการทางการเคลื่อนไหว อำเภอบ้านค่าย จังหวัดระยอง จำนวน 195 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล การรับรู้ภาวะสุขภาพ การรับรู้สิ่งสนับสนุนในชุมชน การได้รับสนับสนุนทางสังคม และพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหว เก็บรวบรวมข้อมูลระหว่าง
เดือนกันยายน ถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2558 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พอยท์ไบซีเรียลผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุโดยรวมอยู่ในระดับดี (M = 2.42, SD =0.45) เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า การรับรู้ภาวะสุขภาพ การรับรู้สิ่งสนับสนุนในชุมชน และการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหวอย่างมีนัยสำคัญ
ทางสถิติ (r = .23, p < .01; r = .25, p < .001; r = .39, p < .001 ตามลำดับ) ส่วน เพศ อายุ และระดับความพิการไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหว จากผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลและบุคลากรทางสาธารณสุขควรนำผลการวิจัย
ไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนากิจกรรม หรือโปรแกรมเพื่อส่งเสริมการรับรู้ภาวะสุขภาพ และการส่งเสริมให้มีเรื่องการสนับสนุนในชุมชนและสังคมของคนพิการทางการเคลื่อนไหว