ผลของการแทรกกิจกรรมทางกายที่มีต่อแรงจูงใจตามสถานการณ์ ความเชื่อมั่นตนเองเฉพาะด้าน และความรู้สึกที่ดีต่อร่างกายตนเอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการแทรกกิจกรรมทางกายที่มีต่อแรงจูงใจตามสถานการณ์ ความเชื่อมั่นตนเองเฉพาะด้าน และความรู้สึกที่ดีต่อร่างกายตนเองของนิสิตที่เรียนกิจกรรมพลศึกษา (PEA) โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตที่อาสาสมัครเข้าร่วมวิจัย จำนวน 103 คน จากการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง แยกเป้นกลุ่มควบคุม 47 คน และกลุ่มทดลอง 56 คน ในการศึกษาครั้งนี้ นิสิตกลุ่มทดลองใช้เวลาเรียนวอลเลย์บอล 70 นาที ต่อด้วยกิจกรรมแอโรบิกแดนซ์ (Aerobic Dance) การฝึกด้วยน้ำหนัก (Weight Training) 30 นาที และตามด้วยการยืดเหยียดกล้ามเนื้อ (Stretching) 20 นาที ส่วนนิสิตกลุ่มควบคุมเรียนวอลเลย์บอลตามปกติ 120 นาที โดยใช้ระยะเวลาทำการศึกษา 12 สัปดาห์ และเก็บข้อมูลจากนิสิตที่เข้าร่วมการวิจัยก่อนและหลังการทดลองด้วยแบบสอบถามแรงจูงใจตามสถานการณ์ (ค่าความเชื่อมั่น .85, .73, .75 และ .72) แบบสอบถามความเชื่อมั่นตนเองเฉพาะด้าน (ค่าความเชื่อมั่น .87) และแบบสอบถามความรู้สึกที่ดีต่อร่างกายตนเอง (ค่าความเชื่อมั่นเพศชายอยู่ที่ .81-.86 เพศหญิงอยู่ที่ .84-.92) จากการวิเคราะห์ข้อมูลชี้ให้เห็นว่าการแทรกกิจกรรมทางกายสามารถเพิ่มแรงจูงใจตามสถานการณ์ ความเชื่อมั่นตนเองเฉพาะด้าน และความรู้สึกที่ดีต่อร่างกายตนเองให้กับผู้เรียนได้สุงขึ้นยกเว้นองค์ประกอบย่อยของความรู้สึกที่ดีต่อร่างกายตนเองด้านสภาวะทางกายเพศหญิงที่ไม่แตกต่างกัน