Abstract:
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษา 1) สภาพชีวิตและปัญหาของเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้ง 2) วิธีการช่วยเหลือซึ่งกันและกันของเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้ง การช่วยเหลือของโรงเรียนและชุมชน 3)แนวทางการแก้ไขปัญหาเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งผู้วิจัยเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การสังเกต สัมภาษณ์ การสอบถามการสนทนากลุ่มและการวิเคราะห์ข้อมูลแบบวิเคราะห์เนื้อหา ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้งได้เข้าเรียนในโรงเรียนใจดี จังกวัด ลพบุรีจำนวน 3 ครอบครัว รวมนักเรียน 9 คน ครู 4 คน ญาติ 3 คน และชุมชน 6 คน
ผลการศึกษาพบว่า
1. สภาพชีวิตและปัญหาของเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้งคือ
1) มีที่อยู่อาศัยเป็นบ้านที่มีการก่อสร้างมั่นคง บรรยากาศภายในบ้านเงียบเหงา ว้าเหว่ ไม่มีผู้ดูแลและอบรมสั่งสอน ต้องเผชิญชีวิตตามลำพัง
2) การดำเนินชีวิตของเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้ง มีการช่วยเหลือตนเองและการช่วยเหลือซึ่งกันและกันในครอบครัวและพยายามดูแลกันเอง มีความรับผิดชอบในภารกิจประจำวันในเรื่องความเป็นอยู่และการเรียนเท่าที่จำเป็น
3) ปัญหาในการดำเนินชีวิตของเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้งคือ
1) ขาดความรักและความอบอุ่นในครอบครัว
2) ขาดอาหารและสารอาหาร
3) มีความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วย
4) มีความเสี่ยงต่อการถูกล่วงละเมิดทางเพศ
5) มีความเสี่ยงอันตรายจากกระแสไฟฟ้า
6) มีแนวโน้มในการออกเรียนกลางคัน
2. วิธีการช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาสที่ถูกทอดทิ้ง คือ
1) การช่วยเหลือของโรงเรียนคือการประสานผู้เกี่ยวข้องเพื่อให้นักเรียนมีภูมิคุ้มกันของชีวิต
2) ชุมชนควรมีการประสานความร่วมมือกันระหว่าง วัด โรงเรียนและชุมชน จัดกิจกรรมเสริมสร้างความอบอุ่นให้กับนักเรียนและขยายเครือข่ายความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เช่นกิจกรรมบ้านน่าอยู่ หนูทำได้ และกิจกรรมครอบครัว/ชุมชนสัมพันธ์
