ศิวราตรี : วันแห่งความรักของชาวเบงกอลตะวันตก

Abstract

ในคืนวันแรม ๑๓ ค่ำ หรือ ๑๔ ค่ำ เดือนผาลคุน อันตกอยู่ในราวเดือนกุมภาพันธ์หรือมีนาคม มีเทศกาลชื่อว่าศิวราตรีหรือมหาศิวราตรี ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการอภิเษกสมรมของพระศิวะกับพระนางปารวตี เทพเจ้าที่นับถือกันมากที่สุดคู่หนึ่งในอินเดีย คืนนี้กล่าวกันว่าเป็นคืนที่พระศิวะร่ายรำท่ารำที่เรียกว่า ตาณฆฑ ซึ่งหมายถึงการสร้างโลก และการทำลายล้างโลก ในวันนี้สตรีทั้งที่แต่งงานแล้วและยังไม่แต่งงานทั่วประเทศอินเดีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบงกอลตะวันตกมักจะประกอบพิธีด้วยความจงรักภักดีและศรัทธาอย่างสูงด้วยการอดอาหารและถวายเครื่องสังเวยศิวลึงค์ พร้อมทั้งตั้งความปรารถนาให้ได้สามีที่ดี ความสุขในชีวิตสมรส และชีวิตอันยาวนานและอุดมสมบูรณ์ ประชาชนทั่วไปก็อดอาหารและท่องบ่นพระนามพระศิวะ โดยเชื่อว่าจะทำให้หลุดพ้นจากบาปทั้งปวงและเข้าถึงศิวโลกที่ประทับของพระศิวะ