การศึกษาเรื่องสั้น เทพเจ้าหมี ของคาวากามิ ฮิโรมิ: กระบวนการทำให้ความแปลกแยกสวยงาม

Abstract

การวิจัยเรื่องการศึกษาเรื่องสั้น “เทพเจ้าหมี” （「神様」）ของคาวากามิฮิโรมิ: กระบวนการทำให้ความแปลกแยกสวยงาม มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์เรื่องสั้น “เทพเจ้าหมี” ในบริบทของภาษา สังคม และวัฒนธรรมที่ถูกนำเสนอโดยผ่านการประพันธ์แนวสัจนิยมมหัศจรรย์ ด้วยวิธีการวิจัยเอกสาร ( Documentary research ) โดยใช้ข้อมูลจากบทความวิจัย หนังสือ ตำรา สารสนเทศที่เกี่ยวข้อง วิเคราะห์เนื้อหาของเรื่องสั้นในบริบทของการใช้ภาษา สังคม วัฒนธรรมญี่ปุ่น และนำเสนอรายงานด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ผลการศึกษา พบว่า คาวากามิได้ใช้แนวทางสัจนิยมมหัศจรรย์ในการประพันธ์ซึ่งสามารถวิเคราะห์ได้ ดังนี้ คือ 1) การยอมรับความหลากหลายทางวัฒนธรรมและการดำรงอยู่ร่วมกันของกลุ่มคนที่แตกต่างกัน 2) ใช้หมีเป็นตัวแทนในการแสดงความแปลกแยกและการปรับตัวของคนส่วนใหญ่อยู่ในญี่ปุ่น เช่น ชาวต่างชาติ LGBT ชนกลุ่มน้อย และคนรุ่นเก่า เป็นต้น 3) ในด้านของภาษา เรื่องสั้น “เทพเจ้าหมี” ใช้ภาษาที่กระชับ มีความแตกต่างของระดับของภาษา มีการใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติ และการใช้ภาษาเสียดสี 4) มีเนื้อหาที่สะท้อนจิตวิญญาณอามาเอะและโอโมอิยาริของชาวญี่ปุ่น 5) สะท้อนการเคารพธรรมชาติและประเพณีของชนกลุ่มน้อยคือประเพณีอิโอมันเตะของชาวไอนุ ด้วยประเด็นเหล่านี้ทำให้เรื่องสั้น “เทพเจ้าหมี” ได้รับการคัดเลือกเป็นวรรณกรรมคัดสรรสำหรับนักเรียนมัธยม