มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการป้องกันและปราบปรามสื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย

Abstract

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความหมาย แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ “มาตรการ ทางกฎหมายเกี่ยวกับการป้องกันและปราบปรามสื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ตในประเทศ ไทย (Legal measures concerning the prevention and suppression of internet child pornography in Thailand) เพื่อวิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวกับสื่อลามกอนาจารเด็กทาง อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ให้ได้บทสรุปและข้อเสนอแนะแนวทางที่เหมาะสมของการป้องกันและ ปราบปรามสื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยวิจัยจากเอกสาร (Documentary Research) โดยศึกษาค้นคว้าจากตํารา หนังสือ บทความ วิทยานิพนธ์ วารสาร ทฤษฎี หลักกฎหมายตลอดจน ข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต เป็นต้น ผลการวิจัย พบว่า ประมวลกฎหมายอาญาไทยยังไม่มีความชัดเจนเพียงพอในส่วนของ ความหมายของคําว่า “สื่อลามกอนาจารเด็ก” “เพื่อแสวงหาประโยชน์ทางเพศ” “โรคใคร่เด็ก” รวมถึง การดาเนินคดีกับผู้กระทําความผิดฐานครอบครอง ส่งต่อ เผยแพร่สื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ต ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพเท่าที่ควร นอกจากนี้ ยังพบว่าพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 และ พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทําความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 บทกําหนดโทษทางอาญากับ ผู้กระทําความผิดยังไม่รุนแรง ทําให้ไม่สามารถยับยั้งอาชญากรได้ เมื่อเปรียบเทียบกับกฎหมายของ สหรัฐอเมริกาที่มีความทันสมัย และมีบทลงโทษทางอาญาอย่างชัดเจน และรุนแรง ผู้วิจัยได้บทสรุปและข้อเสนอแนะ ดังนี้ ปรับปรุงแก้ไขกฎหมายอาญาในส่วนของนิยาม สื่อลามก อนาจารเด็ก แก้ไขกฎหมายคุ้มครองเด็ก และกฎหมายคอมพิวเตอร์ของประเทศไทย โดยกําหนดเพิ่มโทษ ทางอาญา กรณีสื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ต เพื่อให้เกิดความชัดเจนและป้องกันปัญหาการ ตีความกฎหมาย ทั้งนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับแนวคิดการคุ้มครองสิทธิของเด็ก และการป้องกันและ ปราบปรามสื่อลามกอนาจารเด็กทางอินเทอร์เน็ตในประเทศไทยให้เหมาะสม ทันสมัยและเป็นไปตาม หลักสากล