Abstract:
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลการใช้โปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครู ด้านการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารโดยใช้แนวคิดการสร้างชุมชนนักปฏิบัติ ผู้วิจัยได้ดําเนินการวิจัย และศึกษาผลการวิจัยจากกระบวนการพัฒนาวิชาชีพครูตามขั้นตอนที่ได้ทําการสังเคราะห์ จากแนวคิดการสร้างชุมชนนักปฏิบัติ ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยเป็นครูผู้สอนภาษาอังกฤษในระดับชั้นมัธยมศึกษาในอําเภอบ้านแท่น จังหวัดชัยภูมิที่มีความประสงค์และสมัครใจเข้าร่วมใช้โปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครูฯ จํานวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ โปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครูฯ แบบบันทึกผลการสัมภาษณ์กลุ่มและแบบประเมินสมรรถนะด้านการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร การวิเคราะห์ข้อมูลเป็นการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการคํานวณคะแนนพัฒนาการรายบุคคล ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้มีส่วนร่วมเกิดการเปลี่ยนแปลงความเชื่อที่สอดคล้องกับแนวคิดด้านการสอนภาษา เพื่อการสื่อสารหลังใช้โปรแกรมฯ แต่มี 2 ประเด็นที่ผู้มีส่วนร่วมไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงความเชื่อ เนื่องจากผู้มีส่วนร่วมมีความเชื่อที่ถูกต้องและสอดคล้องกับแนวคิดด้านการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร คือ การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารในชั้นเรียนสามารถเป็นพื้นฐานในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารในชีวิตจริง และบทบาทของครูในการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร 2. ผู้มีส่วนร่วมมีค่าระดับการปฏิบัติตามเมินสมรรถนะด้านการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร หลังดําเนินการพัฒนาวิชาชีพครูตามสมรรถนะที่กําหนดในระดับมาก โดยมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ที่ 4.70 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานอยู่ที่ 0.49 และมีผลคะแนนพัฒนาการของการประเมินสมรรถนะด้านการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารสูงกว่าก่อนใช้โปรแกรมฯ โดยมีค่าคะแนนพัฒนาการสัมพัทธ์เพิ่มขึ้น เฉลี่ยร้อยละ 58.47 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์พัฒนาระดับสูง
