Abstract:
การสนับสนุนในระยะคลอด เป็นบทบาทอิสระที่สำคัญของพยาบาลผดุงครรภ์ การวิจัย แบบกึ่งทดลอง (Quasi experimental research design) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสนับสนุนในระยะคลอดอย่างต่อเนื่องต่อความกลัวการคลอด และผลลัพธ์ของการคลอดของผู้คลอดครรภ์แรกกลุ่มตัวอย่างเป็น หญิงตั้งครรภ์ ครรภ์แรกที่มาฝากครรภ์และมาคลอดบุตรเมื่ออายุครรภ์ 38-40 สัปดาห์ ณ ห้องคลอด โรงพยาบาลศรีสะเกษ จำ นวน 48 คน เลือกตัวอย่างตามคุณสมบัติตามเกณฑ์การคัดเข้าเลือกกลุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่ายกลุ่มละ 24 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบบันทึกข้อมูลทั่วไป แบบบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับ การตั้งครรภ์และการคลอด และแบบวัดความกลัวการคลอดด้วยสายตา (Fear of birth scale) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา สถิติไคสแควร์ สถิติทดสอบสัดส่วน และสถิติทดสอบค่าทีอิสระ ผลการวิจัยพบว่า ทั้งกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีค่าเฉลี่ยของความกลัวการคลอดที่วัด ครั้งที่ 2 (หลังเข้าร่วมโปรแกรมการสนับสนุนในระยะคลอดอย่างต่อเนื่องในระยะตั้งครรภ์) น้อยกว่าที่วัดครั้งที่ 1 แต่มีค่าเฉลี่ยของความกลัวการคลอดเพิ่มขึ้นเมื่อวัดครั้งที่ 3 (เมื่อแรกรับไว้ในห้องคลอด) และมีค่าสูงสุดเมื่อวัดครั้งที่ 4 (ระยะปากมดลูกเปิดมาก 6-7 ซม.) กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยของความแตกต่างของคะแนนความกลัวการคลอดที่วัดครั้งที่ 1 กับครั้งที่ 2 มากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=.009) และได้รับยากระตุ้นการหดรัดตัวของมดลูกน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = .001) แต่มีค่าเฉลี่ยของความแตกต่างของคะแนนความกลัวการคลอดที่วัดครั้งที่ 3 กับครั้งที่ 4 ค่าเฉลี่ยของระยะเวลาในระยะที่ 1 ของการคลอด และสัดส่วน วิธีการคลอดแบบการคลอดปกติไม่แตกต่างกันจากกลุ่มควบคุม (p = .830, p = .714 และ p = .188 ตามลำดับ) ผลการศึกษาเสนอแนะว่า พยาบาลผดุงครรภ์ควรนำโปรแกรมนี้ไปประยุกต์ใช้ในการเตรียมความพร้อมเพื่อการคลอดและดูแลผู้คลอดในระยะคลอดเพื่อลดการใช้ยาเร่งคลอด
