รูปแบบและกลวิธีการแปลคำประชดเสียดสี : กรณีศึกษา นวนิยายเรื่องสี่แผ่นดิน

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการแปลและกลวิธีการแปลคําประชด เสียดสีจากนวนิยายเรื่องสี่แผ่นดินฉบับภาษาไทย ประพันธ์โดย ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่ง ตุลจันทร์ อันเป็นนามปากกาของจันทร์แจ่ม บุนนาค เป็นผู้แปลนวนิยายเรื่องสี่แผ่นดินฉบับภาค ภาษาอังกฤษ โดยใช้กรอบแนวคิดของรูปแบบการแปลของนิวมาร์ค (Newmark, 1981) และกลวิธี การแปลที่ใช้เพื่อแก้ไขปัญหาอันเนื่องมาจากความแตกต่างทางด้านวัฒนธรรมตามกรอบทฤษฎีของ เบเคอร์ (Baker, 1997) เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยนําเสนอข้อมูลในรูปแบบร้อยละ ผลการวิจัยพบว่าผู้แปลใช้รูปแบบการแปลมากที่สุดคือการแปลแบบดัดแปลง รองลงมา คือการแปลแบบตรงตัว ลําดับต่อไปคือการแปลเพื่อการสื่อสาร ส่วนกลวิธีการแปลผู้แปลใช้กลวิธีการแปลมากที่สุดคือการถอดความโดยใช้คําที่มีความเกี่ยวข้องกับต้นฉบับรองลงมาคือการแปลโดย การถอดความโดยการใช้คําที่ไม่มีความสัมพันธ์กันกับต้นฉบับและการแปลโดยการอธิบายความลําดับต่อไปคือการแปลโดยการแทนที่ทางวัฒนธรรม ผู้แปลใช้รูปแบบการแปลและกลวิธีการแปลที่หลากหลาย เนื่องจากความแตกต่างทางด้านวัฒนธรรมของภาษาต้นฉบับและภาษาฉบับแปล โดย ผู้แปลคํานึงถึงความเข้าใจของผู้อ่านภาษาแปลเป็นหลัก อีกทั้งผู้แปลยังพิจารณาถึงการเก็บรักษา ความหมายของต้นฉบับไว้ ตามรอยความคิดเจตนารมณ์ของผู้ประพันธ์ควบคุมด้วย