การพัฒนาความสามารถด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของนักเรียนวิทยาลัยช่างศิลปด้วยแบบฝึกทักษะตามกรอบมาตรฐาน CEFR

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เปรียบเทียบผลการทดสอบความสามารถด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษตามกรอบมาตรฐาน CEFR ก่อนการใช้แบบฝึกทักษะไวยากรณ์ตามกรอบมาตรฐาน CEFR เรียนระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม 2.เปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษก่อนและหลังการใช้แบบฝึกทักษะไวยากรณ์ตามกรอบมาตรฐาน CEFR ในกลุ่มทดลอง 3. เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษตามกรอบมาตรฐาน CEFR ก่อนและหลังเรียนในกลุ่มควบคุม และ 4. เปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิหลังเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษตามกรอบมาตรฐาน CEFR ระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือนักเรียนระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปี ที่ 1 วิทยาลัยช่างศิลปเขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร จา นวน 68 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองจา นวน 34 คนและกลุ่มควบคุมจำนวน 34 กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มได้ทำ แบบทดสอบก่อนและหลังเรียนด้วยแบบทดสอบไวยากรณ์ตามกรอบมาตรฐาน CEFR ระดับ B1หลังจากการเรียนเป็นเวลา 5 สัปดาห์โดยผู้สอนคนเดียวกัน จากนั้นนำ ข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ใช้ค่าทางสถิติ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและใช้ค่า t-Test for dependent samples และindependent samples ผลการวิจัยพบว่า 1. คะแนนเฉลี่ยก่อนเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกัน 2. คะแนนเฉลี่ยหลังเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลองสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสา คัญทางสถิติที่ .01 3. คะแนนเฉลี่ยหลังเรียนของนักเรียนกลุ่มควบคุมสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสา คัญทางสถิติที่ .01 และ 4. คะแนนเฉลี่ยหลังเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01