ผลของโปรแกรมกิจกรรมศิลปะแบบกลุ่มต่อการเห็นคุณค่าในตนเองและภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกิจกรรมศิลปะแบบกลุ่มต่อการเห็นคุณค่าในตนเองและภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่มีอายุ 60 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป ที่อาศัยอยู่ในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุแห่งหนึ่ง จำนวน 24 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมด้วยวิธีจับฉลาก จำนวนกลุ่มละ 12 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมกิจกรรมศิลปะแบบกลุ่ม กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลจากทางศูนย์ฯ ตามปกติ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบวัดความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและแบบวัดความเศร้าในผู้สูงอายุของไทย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา สถิติการทดสอบค่าที วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ และการทดสอบผลต่างค่าเฉลี่ยรายคู่แบบบอนเฟอร์โรนี ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยการเห็นคุณค่าในตนเองระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าทั้งระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ดังนั้นพยาบาลที่รับผิดชอบในการจัดกิจกรรมศิลปะให้ผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ ควรใช้โปรแกรมกิจกรรมศิลปะแบบกลุ่มนี้ในการจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่าในตนเองและลดภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ This quasi-experimental study aimed to examine the effects of a group art activities program on self-esteem and depression among older adults in a Social Welfare Development Center for Older Persons. The sample was persons age 60+ years old who stayed at a Social Welfare Development Center for Older Persons. Twenty-four participants were assigned equally into the experimental and control groups. The experimental group received the group art activity group program while the control group received usual nursing care. Data collection instruments included the Rosenberg Self-Esteem Scale and the Thai Geriatric Depression Scale. Descriptive statistics, independent t-test, Repeated measure ANOVA, and multiple comparison test by the Bonferroni method