ผลของโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่มต่อความหวัง และภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในชุมชน

Abstract

การวิจัยแบบกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่มต่อความหวังและภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในชุมชน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุมีภาวะซึมเศร้าระดับเล็กน้อยถึง ปานกลาง จำนวน 24 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่ม ควบคุม กลุ่มละ 12 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการ ปรับความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่ม ส่วนกลุ่มควบคุมได้ รับการพยาบาลตามปกติ ประเมินโดยใช้แบบวัดความหวัง ของ Herth (1992) และแบบวัดภาวะซึมเศร้าของ Beck (1979) ได้ค่าความเที่ยงเท่ากับ .76 และ .90 วิเคราะห์ ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนา สถิติที วิเคราะห์ความแปรปรวน สองทางแบบวัดซ้ำ ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ย ความหวังและภาวะซึมเศร้าในระยะหลังการทดลองเสร็จสิ้น และระยะติดตามผลแตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .01 กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความหวัง หลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที และระยะติดตามผล 1 เดือน สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าหลังการทดลอง เสร็จสิ้นทันที และระยะติดตามผล 1 เดือน ต่ำกว่าก่อน การทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โปรแกรมการปรับความคิดและพฤติกรรมแบบกลุ่มนี้ ช่วย เพิ่มความหวังและลดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ ดังนั้น บุคลากรด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องสามารถนำโปรแกรม การปรับความคิดและพฤติกรรมไปประยุกต์ใช้เพื่อส่งเสริม สุขภาพจิตในผู้สูงอายุได้