ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเมื่อยล้าในพนักงานขับรถโดยสารประจำทางขนส่งมวลชนกรุงเทพ เขตการเดินรถแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

ศรีรัตน์ ล้อมพงศ์; จิตรพรรณ ภูษาภักดีภพ; กนิษฐา บุญภา

กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/2707

ระเบียนเมทาดาทาแบบเต็ม

ฟิลด์ DC	ค่า	ภาษา
dc.contributor.author	ศรีรัตน์ ล้อมพงศ์
dc.contributor.author	จิตรพรรณ ภูษาภักดีภพ
dc.contributor.author	กนิษฐา บุญภา
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะสาธารณสุขศาสตร์
dc.date.accessioned	2019-03-25T09:18:46Z
dc.date.available	2019-03-25T09:18:46Z
dc.date.issued	2556
dc.identifier.uri	http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/2707
dc.description.abstract	การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเมื่อยล้าในพนักงานขับรถโดยสารประจำทางขนส่งมวลชนกรุงเทพ เขตการเดินรถแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร รูปแบบการวิจัยเป็นแบบภาคตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานขับรถโดยสารประจำทางขนส่งมวลชนกรุงเทพ จำนวน 162 คน โดยสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบไปด้วย แบบสัมภาษณ์ แบบประเมินความรู้สึกเมื่อยล้า และตรวจวัดความเมื่อยล้าด้วย (Critical Flicker Frequency = CFF) สถิติที่ใช้ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Pearson correlation และ Chi square ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมี อายุเฉลี่ย 45.04 ปี อายุงานเฉลี่ย 13.37 ปี ส่วนใหญ่ร้อยละ 59.3 มีการทำงาน วันละ 8 มีการสูบบุหรี่ ร้อยละ 30.9 ความเมื่อยล้าเชิงจิตวิสัยหลังปฏิบัติงานอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 77.8 และ ระดับต่ำ ร้อยละ 22.2 และมีความเมื่อยล้าเชิงวัตถุพิสัย (CFF) ร้อยละ 32.1 เมื่อหาความสัมพันธ์ พบว่าจำนวนปีของรถโดยสารประจำทาง (X2 = 6.238, p = .004) ระยะทางการขับรถแต่ละเที่ยว (r = -.216) ระยะเวลาพักแต่ละเที่ยว (r = -.188) มีความสัมพันธ์กับความเมื่อยล้าเชิงจิตวิสัย อย่างมีนัยสำคัญสถิติที่ระดับ 0.05 อายุ (r = -.307) รายได้ (r = -.288) จำนวนบุตร (r = -.318) อายุงาน (r = -.317) ชั่วโมงการนอนหลับ (r = .281) เวลาในการออกกำลังกาย (X2 = 15.833, p = .001) มีสัมพันธ์กับค่า CFF อย่างมีนัยสำคัญสถิติที่ระดับ 0.01 ดัชนีมวลกาย (r = -.227) ระดับการศึกษา (X2 = 13.919, p = .003) มีโรคประจำตัว (X2 = 4.924, p = .026) มีการทำงานพิเศษนอกจากงานขับรถ (X2 = 8.390, p = .004) มุมของที่นั่งกับพนักพิงหลัง (X2 = 6.183, p = .013) การสูบบุหรี่ (X2 = 8.134, p = .004) ระยะเวลาที่สูบบุหรี่ (r = -.224) จำนวนมวนที่สูบบุหรี่ต่อวัน (r = -.198) การออกกำลังกาย (X2 = 4.0, p = .045) และการได้รับการสนับสนุนทางสังคม (r = -.158) มีความสัมพันธ์กับค่า CFF อย่างมีนัยสำคัญที่ สถิติที่ระดับ 0.05 จากผลการวิจัยสามารถนำข้อมูลไป วางแผน ป้องกันปรับเปลี่ยน สนับสนุน ปัจจัยต่างๆ ที่มีความสัมพันธ์กับ ความเมื่อยล้าในพนักงานขับรถโดยสารประจำทางได้ในอนาคต	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.subject	คนขับรถประจำทาง	th_TH
dc.subject	ความล้า	th_TH
dc.subject	สาขาวิทยาศาสตร์การแพทย์	th_TH
dc.title	ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเมื่อยล้าในพนักงานขับรถโดยสารประจำทางขนส่งมวลชนกรุงเทพ เขตการเดินรถแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร	th_TH
dc.title.alternative	Factors related to fatigue among bus drivers in a zone of Bangkok Mass Authority, Bangkok	en
dc.type	บทความวารสาร	th_TH
dc.issue	2
dc.volume	8
dc.year	2556
dc.description.abstractalternative	This cross-sectional research was conducted to determine factors related to fatigue among bus drivers in a zone of Bangkok Mass Transit Authority, Bangkok. One hundred and sixty two bus drivers were selected using simple random sampling, and interviewed by questionnaire, subjective feeling of fatigue and objective feeling of fatigue using Critical Flicker Frequency test (CFF). Statistical techniques used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson correlation and chi-square. The findings showed that the average age was 45.04 years old, average work years was 13.37 years, 59.3 % worked 8 hours, 30.9% smoked, 77.8 % had subjective feeling of fatigue after work at a moderate level, 22.2% had a low level, 32.1% had objective feeling of fatigue after work. Factors related to subjective feeling of fatigue included age of the bus (X2 = 6.238, p = .004), distance per route (r = -.216), and rest time per route (r = -.188). Factors related to objective feeling of fatigue included age (r = -.307), income (r = -.288), number of children (r = -.318), work years (r = -.317), hours of sleep (r = .281), and duration of exercise (X2 = 15.833, p = .001) at the significant level of 0.01. Body mass index (r = -.227), education (X2 = 13.919, p = .003), history of illness (X2 = 4.924, p = .026), doing other job (X2 = 8.390, p = .004), angle of seat and backrest (X2 = 6.183, p = .013), smoking (X2 = 8.134, p = .004), duration of smoking (r = -.224), number of smoke per day (r = -.198), exercise (X2 = 4.000, p = .045), and social support (r = -.158) were significantly related to objective feeling of fatigue at 0.05. This research can be used for future planning and modification of factors related to fatigue in bus drivers.	en
dc.journal	วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา
dc.page	46-58.
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:	บทความวิชาการ (Journal Articles)

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:

แฟ้ม	ขนาด	รูปแบบ
pubh8n2p54-66.pdf	739.01 kB	Adobe PDF	ดู/เปิด

แสดงระเบียนรายการแบบย่อ

รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น