กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/252
ระเบียนเมทาดาทาแบบเต็ม
ฟิลด์ DC ค่าภาษา
dc.contributor.authorทวีชัย สำราญวานิช
dc.contributor.otherมหาวิทยาลัยบูรพา. คณะวิศวกรรมศาสตร์
dc.date.accessioned2019-03-25T08:47:21Z
dc.date.available2019-03-25T08:47:21Z
dc.date.issued2552
dc.identifier.urihttp://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/252
dc.description.abstractโครงการวิจัยนี้มุ่งพัฒนาคอนกรีตที่ทนทานต่อการทำลายของน้ำทะเล โดยได้ศึกษาการขยายตัวของมอร์ต้าร์ที่แช่ในสารละลายโซเดียมซัลเฟต ซึ่งใช้ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 อัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน 0.50 0.55 และ 0.60 อัตราส่วนการแทนที่วัสดุประสานด้วยสารปอซโซลานที่ 0.20 0.40 และ 0.60 สารปอซโซลานที่ใช้ ได้แก่ เถ้าลอย เถ้าแกลบและตะกรันเตาถลุงเหล็ก และได้ศึกษาการสูญเสียกำลังอัดของมอร์ต้าร์ที่แช่ในสารละลายแมกนีเซียมซัลเฟต นอกจากนี้ได้ศึกษาความต้านทานการแทรกซึมของเกลือคลอไรด์ในซีเมนต์เพสต์ด้วย จากผลการทดลองความคงทนของการทำลายของซัลเฟตพบว่า มอร์ต้าร์ที่อัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน 0.50-0.55 และอัตราส่วนการแทนที่วัสดุประสานด้วยเถ้าลอย 0.20-0.40 มีการขยายตัวน้อยที่สุด มอรืต้าร์ที่แทนที่วัสดุประสานด้วยเถ้าลอยและเถ้าแกลบในอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสานมีการสูญเสียกำลังรับแรงอัดมาก ส่วนมอร์ต้าร์ที่แทนที่วัสดุประสานด้วยตะกรันเตาถลุงเหล็กไม่มีการสูญเสียกำลังอัด และจากผลการศึกษาความต้านทานการแทรกซึมคลอไรด์ของซีเมนต์เพสต์พบว่า ซีเมนตืเพสต์ที่มีอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสานต่ำและอัตราส่วนแทนที่วัสดุประสานด้วยเถ้าลอย 0.40 จะมีการแทรกซึมคลอไรด์ดเข้าไปน้อยที่สุด ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าส่วนผสมคอนกรีตที่ทนทานต่อการทำลายทั้งซัลเฟตและคลอไรด์ควรใช้อัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสานต่ำ และใช้เถ้าลอยแทนที่บางส่วนของวัสดุประสานในอัตรา 0.40 This research project aims to develop the durable concrete for seawater attack. The expansion of Portland cement type I mortar with water to binder ratio of 0.50, 0.55 and 0.60 and pozzolan to binder ratio of 0.20, 0.40 and 0.60 in sodium sulfate solution were studied. The pozzolans were fly ash, rice husk ash and blast furnace slag. The strength reduction of mortar in magnesium sulfate solution was also investigated. Furthermore, the chloride penetration resistance of cement pastes was also studied. From the experimental results of durability of sulfate attack, it was found that mortar with water to binder ratio of 0.50-0.55 and fly ash to binder ratio of 0.20-0.40 has the lowest expansion. Mortars with fly ash and rice husk ash at all water to binder ratios have high strength reduction while mortar with blast furnace slag has no strength reduction. From the results of chloride penetration resistance, it was found that cement paste with lower water to binder ratio and fly ash to binder ratio of 0.40 has the lowest chloride penetration Therefore, it can be concluded that concrete mix for durable to sulfate and chloride attacks should be low water to binder ratio and use fly ash as a replacing material of binder at the ratio of 0.40th_TH
dc.description.sponsorshipงานวิจัยนี้ได้รับทุนสนับสนุนจากสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา ผ่านคณะกรรมการบริหารเครือข่ายการวิจัยภาคตะวันออก ประจำปีงบประมาณ 2550en
dc.language.isothth_TH
dc.publisherคณะวิศวกรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยบูรพาth_TH
dc.subjectคอนกรีตth_TH
dc.subjectเถ้าลอยth_TH
dc.subjectเถ้าแกลบth_TH
dc.subjectสาขาวิศวกรรมศาสตร์และอุตสาหกรรมวิจัย
dc.titleการพัฒนาคอนกรีตที่ทนทานต่อการทำลายของน้ำทะเลth_TH
dc.title.alternativeDevelopment of durable concrete for seawater attacken
dc.typeงานวิจัย
dc.year2552
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:รายงานการวิจัย (Research Reports)

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม ขนาดรูปแบบ 
2567_227.pdf3.68 MBAdobe PDFดู/เปิด


รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น