ปริมาณไขมัน รงควัตถุแคโรทีนนอยด์ที่เหมาะสมต่อการเพิ่มความเข้มสีของปลาการ์ตูนส้มขาว (Amphiprion ocellaris)

Abstract

จากการศึกษาพบว่า ปลาการ์ตูนส้มขาว (Amphiprion ocellaris) เมื่อเลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณของโปรตีนต่างกัน 3 ระดับ คือ 40, 50 และ 60% มีอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะดีที่สุดในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร 50 และ 60% ของโปรตีน (2.90±0.006 และ 2.89±0.001 ต่อวัน ตามลำดับ) ในส่วนของอัตราการรอดตายพบว่าปลาการ์ตูนที่เลี้ยงด้วยอาหารทั้ง 3ชุดทดลองไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) เมื่อสิ้นการทดลองพบว่าปลาการ์ตูนส้มขาวเมื่อทำการเลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณไขมันและแอสตาแซนทินแตกต่างกัน มีความยาวมาตรฐานสูงสุดเมื่อทำการเลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณของไขมัน 16% และ 30 มิลลิกรัมของแอสดาแซนทิน (3.82±0.09 เซนติเมตร) รองลงมาคือ ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณของไขมัน 20% ซึ่งมี 30 มิลลิกรัมของแอสตาแซนทิน (3.75±0.08 and 3.68±0.09 cm ตามลำดับ P> 0.05) ความยาวรวมพบสูงสุดในปลาการ์ตูนส้มขาวที่ทำการเลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณของไขมัน 20% ซึ่งมี 30 มิลลิกรัมของแอสตาแซนทินพบรองลงมาคือปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีปริมาณของไขมัน 16% ซึ่งมี 30 มิลลิกรัมของแอสตาแซนทิน(4.45±0.09 and 4.39±0.08 cm ตามลำดับ) ในส่วนของอัตราการรอดนั้นไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) การสะสมแคโรทีนอยต์และการแสดงออกของสีนั้นพบว่า ปลาการ์ตูนส้มขาวที่ทำการเลี้ยงมี การสะสมแคโรทีนอยต์ และการแสดงออกของสีปลาเพิ่มขึ้น ตามระยะเวลาของการเลี้ยง ปลาการืตูนส้มขาวมีการสะสมแคโรทีนอยด์สูงสุด เมื่อทำการเลี้ยงด้วยอาหารที่มีไขมัน 16 เปอร์เซ็นต์ และ 35 มิลิกรัมของแอสตาแซนทินต่ออาหาร 1 กิโลกรัม (47.734 มิลิกรัมต่อกิโลกรัม) พบรองลงมาในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีไขมัน 20% และ 35 มิลิกรัมของแอสตาแซนทินต่ออาหาร 1 กิโลกรัม (47.734 มิลิกรัมต่อกิโลกรัม) จากการศึกษาการแสดงออกของสีนั้นพบว่าปลาการ์ตูนส้มขาวที่เลี้ยงด้วยอาหารซึ่งมีปริมาณของไขมัน 16 เปอร์เซ็นต์ และ 35 มิลิกรัมของแอสตาแซนทินต่ออาหาร 1 กิโลกรัมมีการแสดงออกของสีปลาได้ชัดเจนมากกว่าปลาที่ทำการทดลองในกลุ่มอื่น