การประเมินสถานการณ์การปนเปื้อนสารโพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน (พีเอเอช) ในสัตว์น้ำชายฝั่งทะเล บริเวณภาคตะวันออก

ไพฑูรย์ มกกงไผ่; อาวุธ หมั่นหาผล; วันชัย วงสุดาวรรณ; สุกานดา ทับเมฆา

dc.contributor.author	ไพฑูรย์ มกกงไผ่
dc.contributor.author	อาวุธ หมั่นหาผล
dc.contributor.author	วันชัย วงสุดาวรรณ
dc.contributor.author	สุกานดา ทับเมฆา
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล
dc.date.accessioned	2019-07-19T02:10:55Z
dc.date.available	2019-07-19T02:10:55Z
dc.date.issued	2562
dc.identifier.uri	http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/3631
dc.description.abstract	การปนเปื้อนของสารโพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน (พีเอเอช) ในสัตว์น้ำชายฝั่งทะเลบริเวณภาคตะวันออก ทําการเก็บตัวอย่างหอยแมลงภู่ ตะกอนดินและปลาทะเลศึกษาระหว่างเดือนตุลาคม 2560 ถึงเดือนมีนาคม 2561 พบความเข้มข้นของสารพีเอเอชรวม ที่สะสมในหอยแมลงภู่ขนาดเล็กในฤดูฝนโดยเฉลี่ย 0.917±0.228, 0.096±0.040 และ 0.215±0.018 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในหอยแมลงภู่ขนาดใหญ่โดยเฉลี่ย 0.324±0.173, 0.035±0.011 และ 0.170±0.014 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในบริเวณอ่างศิลา ศรีราชา และมาบตาพุด ตามลำดับ ขณะที่ในฤดูแล้งพบ การสะสมสารพีเอเอชรวม ในหอยแมลงภู่ขนาดเล็กโดยเฉลี่ย 0.080±0.021, 0.079±0.032 และ 0.106±0.024 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในหอยแมลงภู่ขนาดใหญ่โดยเฉลี่ย 0.061±0.018, 0.078±0.026 และ 0.060±0.029 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) บริเวณอ่างศิลา ศรีราชา และมาบตาพดุตามลำดับ ผลจากการศึกษาแสดงให้ทราบว่า ฤดูกาล สถานที่และขนาดมีอิทธิพลรว่มกันในการปนเปื้อนของสารพีเอเอช รวมในเนื้อเยื่อหอย และในฤดูฝนหอยแมลงภู่ ขนาดเล็กบริเวณอ่างศิลามีการปนเปื้อนสารพีเอเอชรวม อยู่สูงมีความแตกต่างอยา่งมีนัยสําคัญทางสถิติ (p<0.05) ตะกอนดินจากแหล่งเลี้ยงหอยแมลงภู่ทั้ง 3 พื้นที่ พบมีปริมาณของสารพีเอเอชรวม ปนเปื้อนในฤดูฝนโดยเฉลี่ย 0.092±0.022, 0.141±0.023 และ 0.160±0.017 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (น้ำหนักแห้ง) ขณะที่ในฤดูแล้งพบการปนเปื้อนของสารพีเอเอชรวม โดยเฉลี่ย 0.458±0.206, 0.473±0.239 และ 0.566±0.620 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (น้ำหนักแห้ง) ในบริเวณ อ่างศิลา ศรรีาชา และมาบตาพุด จังหวัดระยองตามลำดับ ผลการศึกษาแสดงให้ทราบว่าทั้งฤดูกาลและสถานที่มีความแตกต่างทางสถิติ (p<0.05) ผลการศึกษาแสดงให้ทราบว่าฤดูกาลมีผลต่อการปนเปื้อนสารพีเอเอชรวม ในตะกอนดินที่แตกต่างกันอย่างมี นัยสําคัญทางสถิติ (p<0.05) โดยพบในฤดูแล้งปริมาณสูงกว่าในฤดูฝน ผลจากการศึกษาแสดงถึงระบบนิเวศทางทะเลมีการปนเปื้อนด้วยสารมลพิษโดยเฉพาะสารในกลุ่มปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน อยู่อย่างต่อเนื่องสถิติ อย่างไรก็ตามไม่พบสาร พีเอเอชรวม ในกลุ่มที่ก่อให้เกิดมะเร็ง	th_TH
dc.description.sponsorship	โครงการวิจัยประเภทงบประมาณเงินรายได้ จากเงินอุดหนุนรัฐบาล (งบประมาณแผ่นดิน) ประจําปีงบประมาณ พ.ศ. 2561	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.publisher	สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล มหาวิทยาลัยบูรพา	th_TH
dc.subject	การปนเปื้อน	th_TH
dc.subject	พีเอเอช	th_TH
dc.subject	หอยแมลงภู่	th_TH
dc.subject	สาขาเกษตรศาสตร์และชีววิทยา	th_TH
dc.title	การประเมินสถานการณ์การปนเปื้อนสารโพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน (พีเอเอช) ในสัตว์น้ำชายฝั่งทะเล บริเวณภาคตะวันออก	th_TH
dc.title.alternative	Situation Assessment of contaminated Polycyclic Aromatic hydrocarbons (PAHs) in marine organism from the Eastern coast	th_TH
dc.type	Research	th_TH
dc.author.email	phaithoo@buu.ac.th
dc.author.email	arvut@buu.ac.th
dc.author.email	wanchai@buu.ac.th
dc.year	2562	th_TH
dc.description.abstractalternative	The contamination of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in marine organisms and sediments from the Eastern coast from eastern coast in Chonburi and Rayong province, Thailand between October 2017 and March 2018 was investigated. The concentration levels of PAHs of Green mussel (Perna viridis) samples from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput in the rainy season were 0.917±0.228, 0.096±0.040 and 0.215±0.018 µg/g (dry weights) in average and those in large size were 0.324±0.173, 0.035±0.011 and 0.170±0.014 µg/g (dry weights). The samples collected in the dry season from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput showed that the average concentration levels in dry weight of PAHs in small size mussel were 0.080±0.021, 0.079±0.032 and 0.106±0.024 µg/g (dry weights) and in large size were 0.061±0.018, 0.078±0.026 and 0.060±0.029 µg/g (dry weights) The result were suggested that PAHs contaminated in mussels during the two seasons of all stations were significantly. Interaction in all factors including season, station and sizes had an effect on the contamination of PAHs. The highest concentration of PAHs in small size was found in the rain season at Ang Sila. The concentration levels of PAHs in sediment samples collected from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput in the rainy season were 0.092±0.022, 0.141±0.023 and 0.160±0.017 µg/g (dry weights) in average while, in dry season were 0.458±0.206, 0.473±0.239 and 0.566±0.620 µg/g (dry weights). The result suggested that PAHs contaminated in sediments in both two seasons of all areas were significantly different. The result suggested that PAHs continually contaminated in marine ecology but, no PAHs carcinogenic group was found	en