dc.contributor.author | ไพฑูรย์ โพธิสว่าง | |
dc.contributor.author | พระมหาสนธยา พุทธวิริโย | |
dc.contributor.author | บุญทัน ดอกไธสง | |
dc.contributor.author | สะอาด บรรเจิดฤทธิ์ | |
dc.contributor.other | มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ | |
dc.date.accessioned | 2019-03-25T09:14:43Z | |
dc.date.available | 2019-03-25T09:14:43Z | |
dc.date.issued | 2553 | |
dc.identifier.uri | http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/2322 | |
dc.description.abstract | จุดประสงค์ในการทำวิจัยในครั้งนี้ ผู้วิจัยได้ศึกษา ยุทธศาสตร์การเผยแผ่ศาสนธรรมในยุคโลกาภิวัตน์ กรณีวัดพระธรรมกาย และวัดหนองป่าพง จึงได้เสนอตัวแปรศึกษา ห้าตัวแปรดังต่อไปนี้ 1. หลักไตรสิกขา และหลักธรรมะที่นำไปเผยแผ่ 2. การบริหารจัดการวัด 3. ยุทธศาสตร์การประกาศธรรมะ 4. ยุทธศาสตร์ยุคใหม่ในการเผยแผ่ธรรมะ 5. ประสิทธิภาพการสอนและการปฎิบัติของพุทธบริษัท การสอบถามเชิงลึก ผู้สอบถามได้ถามบุคลากรที่ให้ข้อมูลหลัก 24 ท่าน และการวิจัยครั้งนี้เป็นเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ การนำเสนอข้อมูล 1) ทั้งสองวัดนี้ ได้ใช้หลักการไตรสิกขาเช่นเดียวกัน ที่เป็นพื้นฐานหลักในการประกาศธรรมะและศีล 5 คือ พื้นฐานของมนุษย์ที่จะต้องนำไปสู่การปฏิบัติ ถึงอย่างไรก็ตามวัดพระธรรมกาย ได้ประกาศและมีจุดเน้นในฐานที่ 7 ของร่างกายนั้นคือ จุดเหนือสะดือ 2 นิ้ว ซึ้งผู้ปฏิบัติจะต้องหลับตาเบาๆ พอประมาณเพื่อทราบทุกการเคลื่อนไหวของลมหายใจเข้าขณะที่วัดหนอนป่าพง ได้ปรับนำการรับรู้ความคิดในแต่ละอิริยาบถของการเคลื่อนไหวที่เรียกว่า การทำจิตใจให้สงบโดยมีจิตมุ่งที่ลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ภาวนาว่า พุท เข้า โธ ออก 2) เกี่ยวกับบริเวณวัด ซึ่งผู้วิจัยเรียกว่าแคมปัส (วัด) ทั้งสองวัดมีสิ่งแวดล้อมที่ดีมาก วัดพระธรรมกายมีบริเวณกว้างขวาง เป็นวัดในเมือง ส่วนวัดหนองป่าพง ถูกห้อมล้อมด้วยธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ มีบริเวณที่เป็นป่าสีเขียวร่มเย็น เมื่อเราเข้าไปเยี่ยมเยียน เป็นวัดในท้องถิ่นที่เต็มไปด้วยความหมายของความสงบทางใจ ทั้งสองวัดมีศูนย์กลางมากมายทั้งภายในและต่างประเทศ ผู้นำทั้งสองวัดนี้ บริหารโดยคณะสงค์และเจ้าอาวาสเป็นประธาน ได้รับการเคารพเป็นอย่างสูงจากหมู่ขณะ การปฏิบัติสมถะ และวิปัสสนานั้น ได้รับการฝึกอบรม เป็นกลุ่มส่วนบุคคลและการปฏิบัติด้วยตนเอง ผลของการวิจัย ตามตัวแปรตามในข้อที่ 5 ได้แสดงถึงแระสิทธิภาพของการประกาศการสอนธรรมะที่ได้บ่งบอกว่า ทั้งสองวัดนี้มีชื่อเสียงและเป็นที่ยอมรับอย่างสูงต่อสาธารณะและมีความเป็นจริงในการติดต่อสัมพันธ์กับสมาชิก ซึ่งได้รับความสำเร็จเป้นอย่างสูงทั่วโลก วัดทั้งสองได้เป็นตัวอย่างเกี่ยวกับการบริหารวัดเป็นศูนย์การสอนสมถะและวิปัสสนา เป็นศูนย์กลางทำบุญสุนทาน เป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับการบริหารวัดเป็นศูนย์การสอนสมถะและวิปัสสนา เป็นศูนย์กลางการทำบุญสุนทาน เป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตที่ยิ่งใหญ่ โดยการใช้สื่อเชิงพหุ เพื่อเชื่อมเครือข่ายกับสมาชิกทั่วโลกโดยผ่านดาวเทียม และที่มีประสิทธิภาพสูงสุด คือการใช้เทคนิคที่ก้าวหน้าในการสอนและการฝึกอบรมมุ่งมั่นเพื่อสร้างศักยภาพมนุษย์ความรักและความเมตตา เพื่อแบ่งปันคุณค่าในการสร้างสันติภาพภายในจิตใจมนุษย์ชาติ ดังนั้นวัดทั้งสองได้กลายเป็นวัดที่มีประสิทธิภาพที่ดีที่สุดในโลก | th_TH |
dc.language.iso | th | th_TH |
dc.subject | การเผยแผ่พุทธศาสนา | th_TH |
dc.subject | พุทธศาสนา | th_TH |
dc.title | ยุทธศาสตร์การเผยแผ่ศาสนธรรมในยุคโลภาภิวัตน์ กรณี วัดพระธรรมกายและวัดหนองป่าพง | th_TH |
dc.type | บทความวารสาร | th_TH |
dc.issue | 1 | |
dc.volume | 5 | |
dc.year | 2553 | |
dc.journal | วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ = VRU Research and Development Journal. | |
dc.page | 96-110. |
Files | Size | Format | View |
---|---|---|---|
There are no files associated with this item. |