ระดับคลอไรด์วิกฤติในคอนกรีตที่ผสมเถ้าแกลบเปลือกไม้ที่แช่ในสภาวะแวดล้อมทะเล

วิเชียร ชาลี

dc.contributor.author	วิเชียร ชาลี
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะวิศวกรรมศาสตร์
dc.date.accessioned	2019-03-25T09:12:44Z
dc.date.available	2019-03-25T09:12:44Z
dc.date.issued	2556
dc.identifier.uri	http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/2176
dc.description.abstract	งานวิจัยนี้ศึกษาถึงผลของเถ้าแกลบเปลือกไม้และอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน ต่อระดับคลอไรด์วิกฤติในคอนกรีตที่แช่ในสภาวะแวดล้อมน้ำทะเล โดยใช้คอนกรีตควบคุมทำจากปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 ที่มีอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน (W/B) เท่ากับ 0.45 และ 0.65 ในแต่ละอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน ใช้เถ้าแกลบเปลือกไม้ที่ผ่านการบดละเอียดแทนที่ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 ในอัตราส่วนร้อยละ 15 25 35 และ 50 โดยน้ำหนักของวัสดุประสาน ตัวอย่างคอนกรีตขนาด 200x200x200 มม.3 และฝังเหล็กเส้นกลม ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 12 มม. ยาว 50 มม. โดยมีระยะคอนกรีตหุ้มเหล็กเท่ากับ 10 20 50 และ 75 มม. หลังจากบ่มคอนกรีตในน้ำจนอายุครบ 28 วัน นำตัวอย่างคอนกรีตไปแช่บริเวณชายฝั่งทะเลใน จ.ชลบุรี ทำการเก็บตัวอย่างทดสอบปริมาณคลอไรด์อิสระ (ใช้น้ำทำละลาย) และคลอไรด์ทั้งหมด (ใช้กรดทำละลาย) ในคอนกรีต ณ ตำแหน่งที่ฝังเหล็ก และการกัดกร่อนของเหล็กที่ฝังในคอนกรีตหลังแช่คอนกรีต ในน้ำทะเลเป็นเวลา 2 3 5 และ 7 ปี จากความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณคลอไรด์ในคอนกรีตที่ตำแหน่งฝังเหล็กกับการกัดกร่อนเริ่มต้น ของเหล็กที่ฝังในคอนกรีต สามารถวิเคราะห์หาระดับคลอไรด์วิกฤติในแต่ละส่วนผสมได้ ผลการวิจัยพบว่า ระดับคลอไรด์วิกฤติในคอนกรีต มีค่าลดลงเมื่อปริมาณการแทนที่ปูนซีเมนต์ด้วยเถ้าแกลบเปลือกไม้สูงขึ้นและมีค่าลดลงตามอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสานที่มากขึ้น	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.subject	ขี้เถ้าแกลบ	th_TH
dc.subject	คลอไรด์	th_TH
dc.subject	คอนกรีต	th_TH
dc.subject	คอนกรีตผสมขี้เถ้าลอย	th_TH
dc.subject	สาขาวิศวกรรมศาสตร์และอุตสาหกรรมวิจัย	th_TH
dc.title	ระดับคลอไรด์วิกฤติในคอนกรีตที่ผสมเถ้าแกลบเปลือกไม้ที่แช่ในสภาวะแวดล้อมทะเล	th_TH
dc.type	บทความวารสาร	th_TH
dc.issue	2
dc.volume	18
dc.year	2556
dc.description.abstractalternative	In this research, the effect of ground rice husk-bark ash (GRBA) and W/B ratios on threshold chloride level of concrete under marine environment were studied. Control concretes were prepared using Portland cement type I with W/B ratios of 0.45 and 0.65. Concretes contained with GRBA were cast using GRBA to replace Portland cement type I at the percentages of 15, 25, 35, and 50% by dry weight of binder at the same W/B ratios of the control concretes. Concrete cube specimens of 200x200x200 mm 3 were cast and steel bars of 12-mm in diameter and 50-mm in length were embedded with concrete coverings of 10, 20, 50, and 75 mm. Subsequently, the hardened concrete specimens were cured under fresh water for 28 days and then they were exposed to a tidal zone of marine environment in Chonburi province. The specimens were tested for free chloride (water soluble chloride) and total chloride (acid soluble chloride) contents at the position of embedded steel bar and corrosion of the embedded steel bar after being exposed to tidal zone of sea water for 2, 3, 5, and 7 years. The threshold chloride level was evaluated from the relationship between chloride content at the position of the embedded steel bar and initial corrosion of embedded steel bar. The results showed that the threshold chloride level of concrete was decreased with increasing GRBA replacement and with increasing in W/B ratio.	en
dc.journal	วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา = Burapha Science Journal
dc.page	132-143.